Roependen in de academische woestijn: Mattias Desmet en Laurens Buijs
Klinisch psycholoog Mattias Desmet en sociaal-wetenschapper aan de UvA Laurens Buijs worden vanwege hun opvattingen verguisd en tegengewerkt door de universiteiten waar zij werken. Aan tafel bij programmamaker Flavio Pasquino reflecteren zij op hun verstikkende situatie en de afkalvende vrijheid.
Desmets opvattingen schuren al langer met die van de Universiteit Gent, die hem er onlangs van beschuldigde dat hij wetenschappelijk niet integer is in zijn laatste boek ‘De psychologie van het totalitarisme’. De universiteit heeft hem daarom bevoegdheden ontnomen en het boek verboden, waarin Desmet waarschuwt: “Als de wolf haar welpen opeet, is het te laat.” Maar die waarschuwing lijkt steeds meer aan dovemansoren gericht. In dit essay haalt Desmet de aantijgingen over zijn integriteit onderuit.
Laurens Buijs is gender-wetenschapper, noemt zichzelf links, woke en helpt bedrijven met vraagstukken rond inclusiviteit. Daarmee voldoet hij aan het plaatje van de nieuwe religie, die ons steeds meer dicteert wat we wel en niet mogen zeggen, denken en voelen. Maar omdat er volgens hem geen wetenschappelijk bewijs is voor het bestaan van de identiteit ‘non-binair’, werd hij persona non grata. Volgens zijn critici is hij namelijk radicaal, gevaarlijk en hoort hij niet thuis op een universiteit.
In een onderhoudend gesprek met Pasquino reflecteren de dwarsdenkers op de absurditeit van hun situatie, hoe het zo ver heeft kunnen komen en wat dit zegt over de maatschappij.