Litanie van Hugo (Ja die!)

Hugo kun je uitleggen?

  1. hoe je 17 miljoen mensen hebt voorgelogen?
  2. hoe je je broer een contract voor maken vaccin hebt bezorgd
  3. hoe je Sywert hebt gefêteerd op enkele miljoenen €’s
  4. hoe je altijd je oren heb laten hangen naar het OMT?
  5. hoe je de niet gevaccineerden wegzette en daarmee beschuldigde
  6. hoe je miljarden euro’s schonk aan de farmaceuten vooraf
  7. en nog eens miljarden euro’s voor de vaccins
  8. en miljarden euro’s voor hulpmiddelen en medewerkers teststations
  9. hoe je duizenden mensen dupeerde en bedrijven failliet liet gaan
  10. hoe je niet luisterde naar andere wetenschappers
  11. geen aandacht voor 450.000 doden en 17 miljoen slachtoffers  vaccins?
  12. hoe je geen antwoorden gaf op vragen in de kamer
  13. hoe je de influencers afkocht en bedreigde
  14. hoe je nooit eens nadacht over de verkeerd ingeslagen weg
  15. hoe kan het zijn dat je je hiervoor leent
  16. hoe ben je hier voor getraind
  17. hoe houd je bij hoeveel geld je links en rechts uitdeelt?
  18. hoe komt het dat je haat zaait en niet liefde predikt
  19. hoe heb je dit geleerd. Waar wanneer en van wie?
  20. hoe en wanneer ben je des duivels geworden?
  21. hoe is het met je vrouw en kinderen?
  22. hoe kun je dit straks aan hen en aan ons uitleggen?
  23. Waar is je Christelijke kompas gebleven?
  24. hoe ga je dit goed maken?
  25. Hoe kun je dit goed maken?

18 ‘Shall I compare thee to a summer’s day?’

Zal ik u vergelijken met een zomerse dag?
Gij zijt mooier en
gematigder: Ruwe wind schudt
de lieve toppen van mei, en
de huur van de zomer
heeft maar al te korte datum: Soms schijnt het oog van de hemel te warm, en vaak is zijn gouden teint gedimd;
En elke kermis van kermis
neemt soms af, bij toeval of de veranderende koers van de natuur untrimm’d;
Maar uw eeuwige zomer
zal niet vervagen noch het bezit verliezen van die rechtvaardige die u verschuldigd bent;
Noch zal de Dood opscheppen gij dwaalt in zijn schaduw,
Wanneer
in eeuwige lijnen naar de
tijd gij groeit: Zolang de mensen kunnen ademen of ogen kunnen zien, Zo lang leven dit en dit geeft leven aan u.

Zwerversliefde

Zwerversliefde

Laten wij zacht zijn voor elkander, kind –
want o, de maatloze verlatenheden,
die over onze moegezworven leden
onder de sterren waaie’ in de oude wind.

O, laten wij maar zacht zijn, en maar niet
het trotse hoge woord van liefde spreken,
want hoeveel harten moesten daarom breken
onder den wind in hulpeloos verdriet.

Wij zijn maar als de blaren in den wind
ritselend langs de zoom van oude wouden,
en alles is onzeker, en hoe zouden
wij weten wat alleen de wind weet, kind –

En laten wij omdat wij eenzaam zijn
nu onze hoofden bij elkander neigen,
en wijl wij same’ in ’t oude waaien zwijgen
binnen één laatste droom gemeenzaam zijn.

Veel liefde ging verloren in de wind,
en wat de wind wil zullen wij nooit weten;
en daarom – voor we elkander weer vergeten –
laten wij zacht zijn voor elkander, kind.

Adriaan Roland Holst
In: Voorbij de wegen, 1920.