Deze maand gaat de oorlog in Oekraïne zijn derde jaar in. En plots roeren westerse militaire bobo’s zich in de media. Goed georkestreerd en allen met dezelfde boodschap. We moeten ons voorbereiden op een gewapend conflict met Rusland.

Martin Wijnen, Commandant Landstrijdkrachten, meldt dat we ‘ready to fight tonight’ moeten zijn. Rob Bauer, hoogste militair van de NAVO, adviseert iedereen water in huis te halen, plus een radio en zaklantaarn op batterijen: ‘Zodat je de eerste 36 uur kunt overleven.’ Escalatie is volgens hem onvermijdelijk, maar ‘dat hoort er nu eenmaal bij’. Als het aan Bauer ligt, worden westerse langeafstandsraketten ook gebruikt voor aanvallen ver achter de Russische linies, bijvoorbeeld om aanvoerlijnen te vernietigen.

En dan is er ook nog voormalig commandant Landstrijdkrachten Mart de Kruif. Volgens hem produceert Poetin nu ‘24 uur per dag tanks, munitie en drones, en dat wordt alleen maar meer’. Tot zover Nederland. In alle andere westerse landen was het ook bal. In Zweden zaaiden hoge militairen zoveel angst in de media dat zelfs onder kinderen paniek uitbrak. Nou, dan weet je het wel.

En het journaille? Dat tikte alles braaf op: oei, oei, oei, Poetin produceert 24 uur per dag tanks! Geen enkel kritisch geluid, niets. Nergens de kanttekening dat de vijf grootste wapenfabrieken ter wereld toch echt allemaal in de VS staan; de supermacht die elk jaar 800 miljard dollar uitgeeft aan zijn oorlogsindustrie. Liever melden westerse media dat juist de Russische samenleving is opgeschaald naar een oorlogseconomie. Ja, dat bekt lekker. Poetin, die nu 6 procent van het bruto binnenlands product uitgeeft aan defensie, terwijl wij daar ver onder zitten.

Maar meld dan ook even dat de Russische economie ongeveer net zo groot is als die van de Benelux. Sterker nog, het Russische militaire budget is ruwweg 10 procent van dat van de VS. En dat al decennialang, dus wie is hier nu de supermacht? Om het helemaal in perspectief te plaatsen: van de 2000 miljard die jaarlijks wereldwijd aan defensie wordt besteed, komt 1200 voor rekening van de NAVO-lidstaten. En dan is Rusland de grootste bedreiging? Hoe dan?

Intussen hangt bij westerse oorlogsbonzen de druppel van opwinding al aan de neus. Rasmussen, voormalig secretaris-generaal van de NAVO, wil dat het niet-bezette deel van Oekraïne zo snel mogelijk lid wordt van de NAVO. Dan heeft Zelensky de handen vrij om de bezette gebieden te heroveren en kan Rusland niet terugslaan met aanvallen achter de frontlinie om aanvoerlijnen te bombarderen, want dat is dan NAVO-gebied. Met daarop Amerikaanse raketbases, want dat is het geijkte recept. Wereldwijd hebben de Verenigde Staten ruim 750 militaire bases in maar liefst tachtig landen. De Britten hebben er 145, in 42 landen. Dus hoe kolossaal uitgestrekt Rusland ook is, er ligt altijd wel een westerse militaire basis naast de deur. Niet zo héél raar dus, dat Poetin zich als een kat in het nauw gedraagt.

Die hunkering naar escalatie. ‘De volgende stap,’ noemt Rasmussen dat. We worden godbetert in sneltreinvaart een oorlog in gerommeld. Iets om over na te denken, als u in de Action met zes flessen Spa rood onder de arm op zoek bent naar een knijpkat en een transistorradiootje.