Dit beleid is ONTLUISTEREND

In mijn autobiografie (Maurice de Hond), waar ik nu de laatste hand hand aan leg, kijk ik vanzelfsprekend terug op de afgelopen 2,5 jaar. Het overkoepelende woord waar ik dan op uitkom is “ontluisterend”.

Ik vind het ontluisterend:

  • hoe degenen, getooid met de omschrijving “wetenschappers”, niet wilden afwijken van één verhaal en geen ruimte boden aan het debat,
  • hoe de media hun kritisch vermogen waren kwijtgeraakt,
  • dat politici zeer ingrijpende maatregelen namen op wankele basis en grote nadelige consequenties negeerden,
  • om het gemak te zien waarmee basale mensenrechten werden geschonden,
  • dat dataverzameling en -datapresentatie slecht plaatsvonden en vooral ten dienste stonden van het verhaal dat men wil communiceren,
  • hoe fanatiek de gevestigde orde omgegaan is met het verbieden van off-label medicijnen voor het bestrijden van Covid-19,
  • hoe weinig er werd gedaan om de noodcapaciteit van de zorg te verhogen,
  • hoe geweigerd wordt om een echt grondig onderzoek te doen naar de oversterfte,
  • dat evaluatie van de genomen maatregelen niet plaats vond,
  • dat steeds gedaan werd of vaccinatie een betere bescherming biedt dan een ondergane infectie,
  • dat bij vrijwel iedere mogelijke bijwerking van het vaccin gesteld werd dat als je Covid krijgt het risico ervan nog hoger is,
  • dat nog steeds geen informatie breed beschikbaar komt, waardoor verschillende leeftijdsgroepen beter kunnen bepalen, of het nog zinvol is om een nieuwe vaccinatie te nemen,
  • hoe ook bij sociale media censuur is doorgedrongen, vaak zonder dat je het als gebruiker beseft.

(In de meeste gevallen staat het hierboven vermeld in de verleden tijd, maar vrijwel ieder punt geldt nog steeds).

Maar wat eigenlijk het meest ontluisterend is, dat velen achter de schermen weten dat het anders zit dan naar buiten wordt voorgedaan, maar zich niet in het openbaar durven uit te spreken.  En dat weet ik uit eigen ervaring, omdat ik vanaf maart 2020 herhaaldelijk met zulke personen contact heb gehad. Daarbij vind ik niet zozeer hun gedrag ontluisterend, maar het feit dat we zover zijn afgezakt in deze samenleving dat deze mensen zich niet durven uit te spreken, omdat het grote gevolgen voor hen kan hebben.

Misschien ben ik wel het meest verdrietig om die laatste bevinding. Want daarmee zijn we als samenleving heel ver weggezakt van de wereld waar we voor 2020 nog wel in verkeerden.

Gelukkig zat ik niet op een positie in een baan of bij een instelling waardoor voor mij ontslag dreigde als ik mijn mond niet hield. Wel heb ik kunnen ervaren hoe men bezig is je op allerlei manieren in diskrediet te brengen, om zo je geloofwaardigheid zoveel mogelijk aan te tasten. Daartoe zijn blijkbaar alle middelen toegestaan.

Gelukkig merk ik door de vele reacties die ik zowel via de mail krijg als bij ontmoetingen op straat of bij bijeenkomsten, dat niet iedereen in Nederland verdoofd is of murw is geslagen en zelf niet meer kan of wil denken. En ook bent u deze site financieel blijven steunen om onze stem te kunnen blijven laten horen.

De aanstaande weken zullen er een aantal belangrijke gebeurtenissen komen waarbij – goed onderbouwd -, teruggeslagen zal worden. Waarbij bewezen wordt op welke ontluisterende wijze men bezig is geweest om maar aan het dominante verhaal te kunnen vasthouden, hoe zwak het ook was.