Tijd van sprookjes

‘Er was eens … ‘ is een openingszin die de deur naar een sprookje opent. Vroeger, hier en daar maar ook nu. In december 2019 werden mensen in Wuhan ziek. En de club van wijze genezers en pillenmakers wilden voorkomen dat veel mensen ziek zouden worden en vonden dat je een licht ziekte dan maar een pandemie zou moeten noemen. Onschuldige afspraak toch. Alle 200 landen in de wereld zouden dan dezelfde aanpak volgen en dan zou het wel snel afgelopen zijn. In alle landen hielden mensen 1, 2 meter afstand, wasten hun handen stuk, gingen mondkapjes dragen, bevolen tot een Lockdown en er werden miljarden in de ontwikkeling van een vaccin gestoken en honderden miljarden in de economie, want alle gezellige menselijke dingen als kroegen, stadions, theaters, scholen gingen dicht. Geen voortschrijdend inzicht meer want we hebben afspraken gemaakt. Geen kritiek op de adviseurs van de regering, die na het advies de miljoenen opstrijken in hun test- en vaccinbedrijfjes. Lees meer

De Huidhonger winkel

De bel klingelt als de deur open gaat en een man en vrouw hand in hand de huidhonger winkel verlaten. Verguld dat ze elkaar hebben gevonden. Enkele mensen staan in de rij voor de toonbank om te worden geholpen. Een jongen van een jaar of 30 vraagt om een een blanke huid van een jaar of 30. De verkoopster noteert de vraag en loopt naar het pakhuis en keert terug met enkele samples die ze de jongeman aanbiedt! (Wordt vervolgd) Lees meer