Maurice de Hond: Lachen om onze feestneuzen; Nu het Kantelmoment
Alleen al de laatste dagen kwamen er een aantal onderwerpen langs die om te lachen waren als ze niet om te huilen zouden zijn. Die zet ik vandaag kort op een rij onder de titel: Het moet niet gekker worden.
Lees volledig artikel: Het moet niet gekker worden!
Leestijd: 5 minuten
Cijferachterstand RIVM
Kwam het in het verleden af en toe voor dat het RIVM meldde dat er een storing was en dat de dagcijfers te laag waren, de afgelopen tijd gebeurt dit vrijwel dagelijks. Gisteren werden er circa 45.000 gemist en is de achterstand opgelopen tot 125.000.
Op het Coronadashboard staat in verhullend taalgebruik dat er een technische storing is. Maar in de werkelijkheid is er iets anders aan de hand:
- In het GGD systeem staan de resultaten per dag prima vermeld. Die zijn ergens onderin op het coronadashboard ook te vinden en zijn de basis van onze dagcijfers.
- Maar van iedere positieve test wordt in een ander systeem van de GGD’s een dossier aangemaakt en dat wordt gebruikt voor het Bron- en Contactonderzoek. Dat systeem is gebaseerd op een achterhaald IT-systeem van circa 20 jaar oud dat langzaam werkt, zeker met veel gebruikers.
- Vanuit dit IT-systeem van de GGD’s moet iedere positieve melding handmatig ingevoerd worden in het RIVM systeem. Dat betreft dan alle informatievelden van dat aangemaakte dossier, ook als de informatie onbekend is. Mede omdat het IT-systeem zo langzaam is, kan dat wel 10 minuten duren per positief geteste persoon.
Dus met gemiddeld bijna 80.000 positief getesten per dag en 10 minuten invoeren per persoon, heeft men ruim 13.000 uur invoeren nodig. Daar heb je circa 1600 personen voor nodig, die 8 uur bezig zijn om dat te doen. Terwijl hoe meer mensen bezig zijn, hoe langzamer het systeem werkt.
In die bijna twee jaar dat deze procedures lopen heeft men deze aanpak niet veranderd en heeft men ook niet geanticipeerd op de veel hogere aantallen positieve testen.
Nog los van het feit dat deze procedure veel geld per dag kost, betekent het dat de informatie die beschikbaar komt nog verder achterloopt. (In de rapportage van de afgelopen week meldde het RIVM een achterstand van 60.000).
Effect toepassen QR-code
Bij de persconferentie vermeldde Minister Kuipers dat het effect van de QR-code wel 15% zou zijn. Nu is daar in de dagen erna al veel informatie beschikbaar gekomen over dat de makers van het rapport van de TUD daar zelfs afstand van nemen. In het rapport wordt een veel lager percentage genoemd (rond de 5%) met de vermelding dat bij Omikron die cijfers nog lager zijn. Internationaal onderzoek wijst uit dat degenen die geboosterd zijn minimaal dezelfde kans hebben om besmet te raken met Omikron als de rest van de bevolking. Overal waar de QR-code wordt gebruikt zien we vergelijkbare snelle stijgingen van het aantal positief getesten. En in steeds meer landen wordt de Coronatoegangspas afgeschaft.
Maar laten we even aannemen dat het 5% minder besmettingen zou geven. Het wordt steeds duidelijker dat Omikron een duidelijk lagere druk op de ziekenhuizen geeft. Maarten van den Berg maakt er dagelijks een overzicht van. Dit is de grafiek van gisteren.
De IC-opnames zijn dus 80% lager dan bij de top van Delta, terwijl het aantal positieve gevallen 2,5 keer zoveel is. Die combinatie zou betekenen dat per 100.000 positieve Omikron gevallen er 12 keer minder IC-opnames zijn. Bij het ziekenhuis is dat een factor 6.
Op dit moment is het gemiddelde van het aantal IC-opnames lager dan 15.
Als het gebruik van de QR code voor 5% minder besmettingen zou zorgen dan scheelt dat gebruik van de QR-code nu 1 IC-opname per dag
Desondanks adviseert het OMT om de Coronatoegangspas te blijven toepassen. Verwijst het team vervolgens naar de onlangs uitgebrachte rapporten over dit onderwerp van de TU Delft en UMCU, die ze klaarblijkelijk niet hebben gelezen. En voegt er dan enkele zinnen aan toe, die je zou kunnen omschrijven als “alle kleine beetjes helpen”.
De Volkskrant schreef een artikel over dit onderwerp met daarin deze zinnen.
Het is van de wilde spinnen af. Met welk aplomb Bonten daar iets zegt en hij noch anderen in het OMT en de regering zich afvraagt “wat zijn de kosten van die minieme effecten en wat zijn de opbrengsten?”
Dus daarom even een snel overzicht van die ‘winst’:
Het scheelt dus amper besmettingen, ziekenhuisopnames en IC-opnames. Maar het kost wel:
- Het hele proces van optuigen en onderhouden van het IT-systeem voor die Coronapas.
- Mankracht op locaties om de pas te controleren.
- Dat per dag nu 65.000 personen zich bij de GGD-laten testen om een bevestiging te krijgen van hun sneltest, louter om op die manier een herstelbewijs te krijgen ten behoeve van hun QR code.
Die 65.000 personen moeten dus per dag naar die testlocatie gaan. Zij moeten getest worden. Hun uitslagen moeten verwerkt worden, inclusief het BCO-onderzoek dat met de hand moet worden ingevoerd. Een voorzichtige schatting levert dat rond de 10 miljoen euro per dag aan -onnodige- kosten op.
De gevaarlijke testlocaties
Mede doordat een groot deel van degenen op de testlocaties personen betreft met een positieve sneltest zit het percentage positief getesten bij de GGD inmiddels op 57%.
Dat betekent dat van iedereen in de rij om zich te laten testen, meer dan de helft iemand anders zou kunnen besmetten. Indachtig de inzet van het OMT zou je er toch alles aan moeten doen om die verzameling van grote aantallen geïnfecteerden te voorkomen.
Als de QR-code afgeschaft zou worden komen er nog weinig mensen met een positieve sneltest. Dat zou dan in ieder geval zorgen voor beduidend minder mensen in de teststraat, beduidend lagere percentage positieven, veel lagere kosten, en RIVM cijfers die wel aktueel zijn.
De bescherming van infectie t.o.v. vaccinatie
Terwijl onderzoeken laten zien dat infectie een langere en betere bescherming biedt tegen (nieuwe) besmetting dan vaccinatie is het voornemen de geldigheidsduur van de laatste vaccinatie op negen maanden te plaatsen en die van infectie op zes maanden. In Duitsland is die 3 maanden.
De ontwrichtende quarantaineregels
In diverse landen zie je het bekende patroon dat na een snelle stijging van het aantal gevallen er een snelle daling volgt. Dat heeft geen of vrijwel geen relatie met maatregelen. En zeker bij Omikron: als de maatregelen iets zouden uitmaken zorgen ze hooguit dat de piek iets later valt in de tijd, maar hij komt toch. Daarom hebben de quarantaineregels ook weinig effect op het verloop van de last voor de ziekenhuizen. Mede daarom hebben landen als Ierland, Denemarken, Zwitserland (en Engeland al veel langer) vrijwel alle maatregelen beëindigd.
Dat we die regels in Nederland nog handhaven zorgt niet alleen voor een grote organisatie met testen, nabellen en invoeren in computers, maar ontwricht ook op allerlei plekken het werk. Doordat er meer mensen thuis zitten dan ooit, waarvan de meesten thuis zitten omdat ze in contact met een positief getest persoon zijn geweest of positief zijn zonder veel klachten.
In 1957 was er de Aziatische griep. Een milde influenza stam, maar alleen al bij de huisartsen waren er 70.000 personen per dag met klachten, zoals dit krantenartikel laat zien. Nederland telde toen 11 miljoen inwoners.
Dus 70.000 patiënten per dag met dusdanige klachten dat ze bij de huisartsen terecht kwamen voor een milde griep. Dat is 0,6% van de bevolking per dag.
Uit een onderzoek van Peil.nl onder degenen die in januari 2022 positief zijn getest blijkt dat 11% meldt dat ze geen klachten hadden, 40% een lichte verkoudheid en 12% een zware verkoudheid. 31% meldt dat het was alsof men griep had en 5% zwaarder dan een griep.
Nu zijn dat persoonlijke inschattingen en je weet niet wat het referentiekader is per persoon. Maar met deze opgave zou je kunnen stellen dat zeker de helft van de positief getesten niet naar de huisarts zouden zijn gegaan met deze klachten als Covid-19 er niet zou zijn.
Dus bij de 86.000 positief getesten zou dat tot 43.000 contacten met de huisarts leiden. En dat is nu dus 0,25% van de bevolking. Duidelijk minder dan in 1957.
Stel je eens voor als in 1957 er landelijk getest werd bij de GGD en de huidige quarantaineregels zouden toen gegolden hebben. Dan zou die samenleving er nog veel meer last van gehad hebben dan wij nu.
Maar op advies van het OMT en op basis van de besluiten van onze regering blijven we als honden achter onze eigen staart aanhollen zonder dat we beseffen dat we te kijk staan op het toneel van het theater van de lach.