Huisart Dr Jan Vingerhoets sluit de toelichting die hij aan de rechter had willen voorleggen, maar waartoe hij niet in de gelegenheid werd gesteld, af met de volgende indringende woorden (waarschuwing: kippenvel en brandende tranen):

“Als de rechter mij wil straffen vanwege het feit dat ik geen andere intentie had dan een hulpeloze patient te helpen utsluitend omdat ik dat als mens en dokter verplicht ben [..] dan zeg ik u: hier sta ik.

Het kan niet zo zijn dat van dokters die met hun poten in de klei staan gevraagd wordt om mensen in nood aan hun lot over te laten. Toch werd ik gedwongen te kiezen tot het naleven van de wet, of het naleven van mijn eed. Ik heb gedaan wat mijn verstand, mijn hart en mijn geweten mij hebben ingegeven.”

Het waanzinnige dilemma waarin deze integere arts moest kiezen tussen twee kwaden, zou in een land als Nederland niet mogen bestaan. En heeft niets te maken met gezondheid, met volksgezondheid, met zorg of met ethiek. In tegendeel. Terecht zijn Vingerhoets laatste woorden de volgende:

“Hoe u ook beslist, ik heb de wet van de medemenselijkheid gerespecteerd en zal, hoe dan ook, deze ruimte verlaten met opgeheven hoofd en een schoon geweten.”

Neem 5 minuten de tijd om te horen wat het verhaal van deze moedige en eerlijke arts is. Die patiënten hielp. Die 100% in lijn met z’n eed handelt en handelde. Die een extreem veilig en mogelijk werkzaam middel op expliciet verzoek goed geïnformeerde patiënten voorschreef. Waarvan geen enkele patient ook maar énige schade ondervond, wellicht in tegendeel: er juist baat bij had. En besef dat in Nederland nog nooit ook maar één boete is opgelegd aan welke arts dan ook voor het (niet correct) voorschrijven van off-label medicatie voor patiënten. Bekijk de uitzending op blckbx.tv waar Dr. Wendy Mittemeijer-Ooteman deze case bespreekt (vanaf min 00:45). Lees het originele artikel op Indepen die ook de prachtige video maakten.